Υπάρχουν δύο τύποι δυσλιπιδαιμίας, αναλόγως του αίτιου που την προκαλεί:
-1ος τύπος η πρωτοπαθής ή οικογενειακή δυσλιπιδαιμία που οφείλεται κατά 50% σε γενετικούς παράγοντες και κατά 50% σε διατροφικούς παράγοντες.
-2ος τύπος η δευτεροπαθής δυσλιπιδαιμία που οφείλεται σε διάφορα αίτια όπως: σακχαρώδης διαβήτης, υποθυρεοειδισμός, νευρωσικό σύνδρομο, παχυσαρκία, κατάχρηση αλκοόλ, διουρητικά φάρμακα, λήψη οιστρογόνων, σύνδρομο Cushing και εγκυμοσύνη.
Η διάγνωση του πρωτοπαθούς τύπου γίνεται βάση μιας βαθμολογίας, αναλόγως:
-το οικογενειακό ιστορικό δηλαδή: οι πρώτου βαθμού συγγενείς με καρδιαγγειακή νόσο και/ή LDL> 95(1 βαθμός).
-παρουσία ξανθελασμάτων σε ηλικία μικρότερη των 18 ετών και LDL >95 (2 βαθμοί).
-κλινικό ιστορικό δηλαδή ασθενείς με πρόωρη καρδιαγγειακή νόσο(2 βαθμοί) ή πρόωρη εγκεφαλική νόσο(1 βαθμός).
-κλινική εξέταση ύπαρξη ξανθελασμάτων σε ηλικία μεγαλύτερη των 18 ετών(6 βαθμοί).
-τιμή της LDL, αν η τιμή τής είναι μεγαλύτερη του 330 ->8 βαθμοί, αν είναι μεταξύ 250-329 -> 5 βαθμοί,  αν είναι μεταξύ 190-249 -> 3βαθμοί και τέλος αν είναι μεταξύ 155-189 -> 1 βαθμός.
Η διάγνωση τίθεται με σιγουριά όταν το άθροισμα των βαθμών είναι μεγαλύτερο του 8.
Η τιμή της LDL όπως και η χαμηλή τιμή της HDL(καλή χοληστερίνη) είναι καλύτεροι δείκτες για ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου από την τιμή της ολικής χοληστερόλης.
Οι παράγοντες που μειώνουν την HDL είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία , ο σακχαρώδης διαβήτης, το αλκοόλ, η έλλειψη άσκησης και γενετικοί παράγοντες.
Οι παράγοντες που αυξάνουν την τιμή των τριγλυκεριδίων είναι: γενετικοί παράγοντες, η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, το αλκοόλ, η πλούσια δίαιτα σε υδατάνθρακες, η νεφρική νόσος, ο υποθυρεοειδισμός όπως και διάφορα φάρμακα(αντικαταθλιπτικά, κορτικοστεροειδή,
αντί υπερτασικά.
Ο στόχος της τιμής της LDL εξαρτάται από το επίπεδο κινδύνου εμφάνισης στεφανιαίας νόσου του ασθενή, έτσι ασθενείς πολύ υψηλού κινδύνου πρέπει να έχουν τιμές < 70, ενώ αυτοί χαμηλού κινδύνου, τιμές < 115. Ο βαθμός επικινδυνότητας εξαρτάται από τον αριθμό των παραγόντων κινδύνου που έχει ο ασθενής: οικογενειακό ιστορικό, αρτηριακή υπέρταση και σακχαρώδης διαβήτης.
Οι τιμές αυτές επιτυγχάνονται με αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενή: μείωση κορεσμένων λιπαρών στην διατροφή, αύξηση άσκησης, απώλεια βάρους. Αλλά και με έναρξη φαρμακευτικής αγωγής όπου αυτή κρίνεται αναγκαία.
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες αντιλιπιδαιμικών φαρμάκων, ή μπορεί να χρειάζεται και συνδυασμός κατηγοριών, άρα η απόφαση της έναρξης και του τύπου αγωγής πρέπει να λαμβάνεται από τον θεράποντα καρδιολόγο αφού τα φάρμακα αυτά μπορεί να παρουσιάσουν επικίνδυνες παρενέργειες στον ασθενή.