Συγκοπή ορίζεται ως η αιφνίδια κ παροδική απώλεια συνείδησης λόγω ποικίλων μηχανισμών που προκαλούν παροδική μείωση της εγκεφαλικής αιμάτωσης, η οποία εγκεφαλική αιμάτωση διατηρείται μέσω της αύξησης της αρτηριακής πίεσης. Αιτία πτώσης της αρτηριακής πίεσης μπορούν να αποτελέσουν: επεισόδια ταχυκαρδίας ή βραδυκαρδίας ,απότομη μείωση της καρδιακής παροχής λόγω απόφραξης του χώρου εξόδου της αριστερής ή της δεξιάς κοιλίας, μηχανικό κώλυμα στην εγκεφαλική ροή και η απώλεια του αγγειακού τόνου.

 

Υπάρχουν δύο κατηγορίες αιτιών ενός συγκοπτικού επεισοδίου:

 

Μη καρδιακά:

1) Νευροδιαβιβαζόμενα σύνδρομα όπως:

-Βαγοτονική συγκοπή δηλαδή αιφνίδια εκφόρτιση του  παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος μετά από έντονη φόρτιση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, παρουσιάζει πρόδρομα συμπτώματα και η επαναφορά σε οριζόντια θέση επαναφέρει ασθενή.

-Σύνδρομο υπερευαίσθητου καρωτιδικού κόλπου λόγω ερεθισμού τασεοϋποδοχέων στον καρωτιδικό κόλπο, διέγερσης υποδοχέων στο οισοφαγικό τοίχωμα λόγω παθήσεων του οισοφάγου, επίσης ο βήχας μπορεί να ενεργοποιήσει υποδοχείς στον λάρυγγα ιδίως αν συνυπάρχει χρόνια  βρογχίτιδα ή καπνός και τέλος η ούρηση λόγω ενεργοποίησης υποδοχέων στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστεως.

-Ιδιοπαθούς ορθοστατικής υπότασης. Κατά την ορθοστασία λιμνάζει αίμα στα κάτω άκρα και στα σπλαχνικά αγγεία που προκαλεί μείωση της φλεβικής επιστροφής και άρα και της καρδιακής παροχής που προκαλεί διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος που με την σειρά του αυξάνει την αρτηριακή πίεση, όταν το συμπαθητικό σύστημα ανεπαρκή, δεν διορθώνεται η υπόταση και άρα προκαλείται απώλεια των αισθήσεων. Η διάγνωση τίθεται αν υπάρξει  μείωση  της συστολικής αρτηριακής πίεσης περισσότερο των 20mmHg ή της διαστολικής πίεσης περισσότερο από 10mmHg μετά από 2λεπτη ορθοστασία και συνυπάρχει ζάλη, θάμβος όρασης.

2) Λόγω φαρμακευτικής αγωγής για νευροπάθειες.  

3) Αγγειακές παθήσεις ή παθήσεις του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος ,όπως αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, νόσος καρωτίδων ή επιληπτικά επεισόδια.  

4) Υπογκαιμία, υπεραερισμός και ψυχικές νόσοι.

Καρδιακά:

1) Αποφρακτικά αίτια, όπως σοβαρή στένωση αορτικής, μιτροειδικής ή πνευμονικής βαλβίδας υπερτροφική αποφρακτική  μυοκαρδιοπάθεια, , πνευμονική υπέρταση, δυσλειτουργία προσθετικής βαλβίδας.

2) Αρρυθμιολογικά, όπως σύνδρομο νοσούντος φλεβόκομβου με ανεπαρκής χρονότροπη απάντηση στην άσκηση, παροξυσμικές υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες λόγω αυξημένου τόνου του πνευμονογαστρικου νεύρου ή λόγω εκφύλισης του φλεβόκομβου ή του κολπικού μυοκαρδίου ή του συστήματος αγωγής όπως κολποκοιλιακών αποκλεισμών.    

 

Διάγνωση γίνεται:

-μέσω της λήψης του ιστορικού για ανεύρεση του αίτιου.

-μέσω της κλινικής εξέτασης για ανεύρεση φυσημάτων ή με την μάλαξη του καρωτιδικού κόλπου.

-η μεγαλύτερη συμβολή στην διάγνωση γίνεται μέσω του Ηλεκτροκαρδιογραφήματος και της δοκιμασίας κόπωσης.

-το holter ρυθμού επιβεβαιώνει την ύπαρξη αρρυθμιολογικών αιτιών.

-η δοκιμασία ανάκλησης του ασθενή.

-ο ηλεκτροφυσιολογικός έλεγχος γίνεται σε υποκείμενη καρδιοπάθεια ή όταν υπάρχει αρρυθμιολογικό αίτιο ή αν η συγκοπή οδήγησε σε αιφνίδιο θάνατο.      

 

Θεραπεία:

1) Τοποθέτηση Μόνιμού Τεχνητού Βηματοδότη: -σε νόσο φλεβόκομβου ή μη φυσιολογικό χρόνο ανάνηψης αυτού. -σε νόσο φλεβόκομβου ,συγκοπτικά επεισόδια και παύσεις μεγαλύτερες των 3sec σε Holter ρυθμού. -σε συγκοπή κ 2ου βαθμού κολποκοιλιακό αποκλεισμό ή πλήρη αποκλεισμό ή αποκλεισμό σκέλους και παθολογική Ηλεκτροφυσιολογική μελέτη. -σε κοιλιακή ταχυκαρδία κ δομική καρδιοπάθεια. -εάν παρουσιαστεί εμμένουσα μονόμορφη κοιλιακή ταχυκαρδία σε Ηλεκτροφυσιολογική μελέτη κ ο ασθενής έχει ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου.  

2) Κατάλυση:

-επί συσχέτισης συμπτώματος κ Ηλεκτροκαρδιογραφήματος τόσο σε υπερκοιλιακή όσο κ σε κοιλιακή ταχυκαρδία χωρίς καρδιοπάθεια.

-σε συγκοπτικό επεισόδιο που οφείλεται σε επεισόδιο ταχείας Κολπικής Μαρμαρυγής.